Hoşgeldin ilk bahar! 

 

Uzun bir aradan sonra, güneşin koça geçişiyle herkese merhaba, hoş geldin yeni yıl, hoş geldin bahar. Aradan geçen onca zamanda ne çok değişim, ne çok gelişim, ne çok gözyaşı şu iğreti dünyada.

​

Ne çok elveda, peşi sıra gelen kocaman bir merhaba…Kimisi bu dünyaya, kimisi öteki dünyaya…Eğer dünya olarak bildiğin yeni bir hayat, yeni bir yaşamsa; herkes kendi dünyasına…

​

Doğa boşluk sevmez misali, her gidenin ardından, boşalan yerlere, kimi zaman gidenlerin, kimi zaman yepyenilerinin bambaşka deneyimlere yol aldığı bir devrin sonu, yepyeni bir dönemin başı.

​

Sınavlar da ödüller de kimisine tanıdık, kimisine bambaşka yerlerden, bazısına çalıştığı, bazısına hiç bilmediği, bazılarına ise bildiği halde bilmemezlikten, gördüğü halde görmemezlikten geldiği yerlerden.

​

Hayat; gözünü kapalı tuttuğun sürece çok bilinmeyenli bir denklem misali, bir kere açtıktan ya da açılması nasip olduktan sonra ise ödüllerin de sınavların da iç içe geçtiği, en sonunda bir nefes ile başlayan zamanın, son bir nefes veriş ile tamamlanması. İkisi arasında kalan döneme ise kader dediğimiz, tekamül yolundan ibaret.

​

Yeni dönem, yeni yıl, yeni yaşam herkese ve hepimize tüm sevdiklerimizle beraber, farkındalıkların arttığı, iyilik hareketinin bulaşıcı bir hal aldırdığı, her koşulda en iyi versiyonumuzu bulma yolunda, iyi kalabilmeyi sağladığı, sınavların dahi ödüllerimiz olduğu, bereketli mutluluklar getirmesi dileklerimle, tekrar merhaba, yeniden merhaba!